اؤزون بویوم بوکولدوکجه سنی گورمک محال اولموش

منیم احوالی روحیه م سولونجا داغلار آغلارمیش

گؤزومدن یاش آخان گؤنلر بو چولده داشلار آغلارمیش

 

اؤزون بویوم بوکولدوکجه سنی گورمک محال اولموش

سویوم گئتمیش دوزوم قالمیش منه دورنالار آغلارمیش

 

نه لر چکدیم نه لر گؤردوم بیلن یوخدور بو چؤللرده

آلاگؤزلی گؤزل قیزلار منی اوخشارلار آغلارمیش

 

قوجاقیمدان اوشاقلاریم قاچیب مندن اوزاقلارا

ائشیتمیشه م منه باغلی او یئرده باغلار آغلارمیش

 

چکیب گئتمیش بولودلاردا سینه م اوسته یانیر کؤزلر

دوداغلاریم یومولدوقجا قیزارمیش نارلار آغلارمیش

 

باریش گلیب منی گؤرسه اونا چوخلو گیلئییم وار

اوتانجیندان منه باخماز دئیر دریالار آغلارمیش

 

- بو شعیر اورمو گولو دورومو باره ده یازیلدی.

یوخسول لوق معجز شبستری نین شعرلرینده نه دیر؟

معجز شبستری بیر شاعیردی کی چوخونوقلا یوخسول لوق اونون شعرلرینده بیر اصلی موضوع دی. البته اونون چوخ دیرلی توپلوم سال وانتقادی شعرلریده وار کی بوردا اولارین باره سینده بحث ائتمکه ماجال اولماز. یوخسول لوق اونون شعرلرینده هم مادی یوخسول لوق وهم بیلگی یوخسول لوقودی کی هر ایکی سی ده میللته یاشاییشی چتین ائدیر. معجزینده شعرلرینده طنز وار آما اوقدر آجی لارلاقاتیشیب کی گولدیرسه ده او گولماق آجی گولماقدیر. اونون شعرلری یوخسول اینسانلارین یاشاییش دا چکدیلری چتین لیق لرین و توپلوم دا اولان آشاغی دوروم لارن وار لی لارن راحات یاشاییش لارینان توتوزدورور:

 اونونکه یوخدی دوشابی، یاغی، یومورتاسی

اونون نه آخرتی خوش اولار، نه دنیاسی

 خوشا سعادتینه اونلارین که وار بالی

سحر تناول ائدر، هم ییه ر گون اورتاسی

 

غنی ئولنلرینه بالیلن چالار حلوا

اودادی وئرمز عموغلی فقیرین حلواسی

گورنده بال لذیذی گوزون یوم ای یوخسول

ملول ائدر سنی چونکه اونون تماشاسی

 ویا بیر آیری یرده دئییر:

 دلبرا بیر چاره ایله بوش قالوب قندانیمیز

چای وئریب عمرین سیزه مرحوم اولوب فنجانیمیز

 استکان چایدان سماور باشنه سالمیش قرا

آهی آه اوستن چکر بیچاره دسترخانیمیز

چاره سیز بیر درده توش اولموش ذوغال بینوا

باشینه منقل نه کول توکسین هانی درمانیمیز

بیر آیری شعریده دئییر:

مجلسه داخل اولور پوللی خانیم لاله کیمی
یاد و بیگانه آلیر دوره سینی هاله کیمی
سفره ده تک قالی پولسوز باجی غساله کیمی
چونکه پولدور کیشینین غم گونی غمخواری داداش
جان کیمی باغریوا باس درهم دیناری داداش

ویا اوستاد شعرینده مادی یوخسول لوقون تاثیرین اوستاد ویا معلمه وسونوجدا اورنجیه بیر یاخجی دیلده سویله ییر:

دچار فقر و ضرورت اگر اولا استاد

هزار سال اوخوسا اوغلون آنناماز بیرزاد

 معلم اولسا پریشان روزگار ای دوست

چوره ک خیالی ائدر ذهن ائوین اونین برباد

گلر چیخاندا ائویندن دورار قاباغیندا

نه اَت، نه قند، نه سوغان وار نه دوز دییه ر آرواد

او حالیلن یتیشر مکتبه عبوس و غضوب

دوگر اوشاقلاری بی جرم یوکسه لر فریاد

ز بسکه پرت ائدیب او بینوانی پولسیزلیق

جیبینی، قولتوغینی آختارار الینده مداد

 معلمه وئریله یاخشی ماهیانه گرک

گرک معلم اولا احتیاجدن آزاد

آچین قولاغوزی ای دوستان من ائشیدین

وطن خرابه لری علمیله اولار آباد

معجز علمی اینسانین ناجی سی بیلیر وقلم باره سینده بئله دئییر:

قلم حکم فرمادی هر عصرده

قلم اهلین اگلشدیره ر قصرده

عزیز ایلین یوسفی مصرده

قلمدر قلم بارک الله قلم

اگر اولماسیدی جهاندا مداد

کیم ایلردی خیام و سعدینی یاد

سخندان شیرین زمان بلاد

قلمدر قلم بارک الله قلم

جهان قالدی یاران نه خاقانیه

نه ابن یمینه، نه قاآنیه

او که دل چویرمز بودیوانه یه

قلمدر قلم بارک الله قلم

 

گئدیب دهردن عرفی و انوری

وئریب جان هم او جامی وجوهری

بو گون اونلارین وارث اکبری

قلمدر قلم بارک الله قلم

معجز خانیملارین درس اوخوماسین او زامان داکی حتی کیشی لر ده  مدرسه یه گتماقدان منع اولوردولار، چوخ واجیب بیر زاد بیلیردی وشعرلرینده دفه لرجه بو مساله یه توخونوب:

ای دوست سواد اولمیا گر عورتده

نامحرمه محتاج اولاجاق البته

 ایستر سنه نامه یازدیرا خاتونین

بیر بوینی یوغونلا اگله شر خلوتده

 مینجیق کیمی سوز توکر آغزیندان

کاغذ یازان جنب اولار ساعتده

 مکتوبی گلنده گزدیره ر کوچه له ری

بیر قدر گرک گوزلیه هر دربند ده

 تا بیر اوخویان گوروب دییه، ای قارداش

بوکاغذی بیر اوخی ده ده ن رحمتده

 بیر ایش چیخاحاق ایشین ایچیندن مطلق

کاغذ اوخویان اولسا فنا طینتده

اوّل خانیما باخار سورا مکتوبه

سن بورکووی یانقیلیجی قوی غربتده

 ای مؤمن خر چوخ اشتباه ائله میسن

وئرمز پزونگه(Pezavang) یِر خدا جنتده

معجز گوره سن جهت نه دور که تاری

خلق ایلمییب عقل بیزیم ملتده

 نامحرمیله قول بویون اولماق شرعی

یازماق، اوخوماق خلافیمیش بوکند ده

یازماق قیزین عصمتین خللدار ائتمز

ساخلار اونی علم پردۀ عصمتده

 جاهل آنانین بالاسی بیسمارک اولماز

آرواد گرک علم ئورگنه هر حالتده

 یازان:اکبر دهقانی

قایناک:دیوان معجز شبستری

من بو ایشه مات قالمیشام!

_من بو ایشه مات قالمیشام! من بو ایشه مات قالمیشام! هئچ سن آروادلار بیر دیل، کیشی لر بیر دیل دانیشان شه هر و یا کند گؤروبسن؟! سن اینانماساندا من گؤرمیشم، بلی من گؤرمیشم;آخی بئله ده ایش اولار؟

_اولماز اولماز! آروادلار کیشی لریندن سؤز ائشیدرلر،کیشی نجه آروادینا ایزین وئرر اؤز دیلیندن آیری دیلی آنا دیلین یئرینه دانیشیب و یا اوشاقینا اویرتسین،اولماز، یوخ اولماز!

_آخی اولوب دااا؟

_آی کیشی! اولار قوناق دیلار، آیری شه هرلردن دولانماقا گلیبلر!

_یوخ،اولان بیر ایش دئییل، قوناق آروادلار بیزیم شه هرین کیشی لرینن ال اله دولانیرلار؟! ائله دئیه سن کیشی لرکیشی لیک دن دوشوبلر! آلله قدیم کیشی لره ایرحمت ائله سین،بس نیه اولارین زمانه سینده بئله زادلار گؤرسنمیردی؟

_ گئت قارداش اویانااا، منیم ایشیم گؤجوم وار!!!!

تانرینین باغینا باخ

تانری‌نین باغینا باخ، گؤر نه گولوستان یارادیب

منی عشقینده دیلنچی، سنی سولطان یارادیب

آه و زار ائیله‌مه چوخ صبر ائله بیر گون گله‌جک

عشقیمه لاییق اولان بیر دلی جئیران یارادیب

قاشینا گؤزلرینه درده سالان قامتینه

منی دونیادا گؤزل یار سنه قوربان یارادیب

ایسته سم آیری دوشَم سندن اورک قانا دؤنر

بو اور‌ک قانیمیله عهدیله پیمان یارادیب

بال دوداقلارینا باخ آی کیمی پارلاق اوزونه

منه دونیادا عزیزیم سنی بیر جان یارادیب

سئومیشم من سنی عشقینله قومار اوینامیشام

من اودوزدوم بو قوماری سنی شیطان یارادیب

(باریش) ایله باریشیب رحم ائله یاندیرما منی

سنی بیر بویلو چینار تک منی افشان یارادیب

بو گون احوالیمی پوزما

گل اوتور سن منه شعر منده سنه قصه دئییم

بیر اویاندان بیر بویاندان سنه یوز صفحه دئییم

سن منه گولمه لی دئه من سنه جرتدان ناغیلی

سحری آخشام ائده ک هر نمنه گلسه دئییم

باغلا بیر ایپ منیم اول ساققالیما توت الینه

چک اونو من باغیریم حاق سؤزونو ترسه دئییم

بوگون احوالیمی پوزما دئه گؤریم سن نجه سن؟

من کی آما ده یم ایندی سنه بیر نامه دئییم

یوز قلم کاغذین اوسته یازیلیب منده آلام

جیب ده یوخدور پولوم اما گئجه یاره نه دئییم؟

.........................

طهرات درسی

قلئچی مورتوض اورت باسدیر ماحالینین ان بؤیوک یازاری "شککیات و شرعیات" کیتابیندا یازیر کی بیرگون شیخ آغا افندی طهرات درسی وئریردی. جاببارلا غاففاردا یان یانا اوتوروب فیض یاب اولوردولار. جاببار بیر سؤزجوگو شیخ آقا جانابلارینین سؤوزلرینده باشا دوشموردو. او سؤز "مقعد" سؤزو ایدی. جاببار غاففاردان سوروشدو: غاففار! "مقعد" یانی نمنه؟ غاففار دئدی:مقعد یانی گؤتداااااا!  جاببار تعججوبله دئدی: باه آتونان شیخ آقا سن نه یامان آدام سان! هئچ من ایندی یه کیمی مقعد آدیندا گؤت ائشیتمه میشدیم!!

هدایتین عسکرلیک حیکایه سی

هیدایت سربازچیلیق واقتینا کیمی کتدن ائشیگه چیخمامیشدی. عسکرلیگه آدی چیخدیغینا گؤره هیدایتی کندین آداملاری ییغیلیب یولا سالمیشدیلار. اسکی دن سرباز گئده نی دوغرو دوزگون تؤرنله  یولا سالاردیلار. آنا باجی آغلاشاردیلار. دئمه لی هیدایت ده گؤزو یاشلی کتدن آیریلیب و شهره دوغرو یولا دوشموشدو. هیدایت  او چاغا کیمی کندین قالاقلاریندان و زیغ دیوارلی داملاردان سونرا بیرزاد گؤرمه میشدی. اوْنا گؤره شهر شولوقلوغون و یئنی زادلاری بیردن گؤردوگونه گؤره جاییب و ائله شهره آددیمین قویاندان دولاشیق دانیشماغا باشلامیشدی. ایشین ترسه سی  سربازلاری بؤلنده، اونو فارس بؤلگه سینه گؤندرمیشدیلر. بئش آلتی آی سونرا هیدایت ایزن آلیب تبریزده قوهوملارینین ائوینه گلمیشدی. قوهوملار گؤرموشدولر هیدایت داهی تورکجه یوخ فارسجا دانیشیر وتورک دانیشانلارا دا  سانکی تورکجه  دیلین هئچ بیلمه ینلر کیمی جاواب وئرمه ییر. قوهوملار  هیدایتین باشینا ییغیلمیشدیلار، اونلارین چوخو دا فارسجا بیلمه ییردیلر و هیدایت له ال قول ایشاره سی ایله  دانیشیردیلار. اونا بیر دیلمانج قوشموشدولار کی اونو  کتلرینه آپارسین. اوتوبوسدا هیدایت یاشیل بوغدا زمیلرین دیلمانجا گؤستریب و دئمیشدی:"اینا چی هستن؟" اورداکی لار اونا گولوب ودیلمانجا دئمیشدیلر: بو یازیق فارسلار بوغدا دا بیلمیرلر نه دی، گؤره سن بونلار چؤرک یئمیرلر؟!

سؤزون قیساسی هیدایت دیلمانجلا کنده یئتیشیرلر. های دوشور هیدایت سربازچیلیقدان گلیب. دوران دورماز هامی  هیدایتی گؤرمگه گئدیرلر. هیدایتین  قاباغینا بیر داوار کسیب و  اویناماق گولمکله اونو آپاریب یوخاری باشدا اوتورتموشدولار، دالیسینا دایاناجاق، بؤیرونه یاسدیق قویموشدولار. کندین بویوک باشی هدایته خوش گلدین دئییب و اونون کئفین سوروشموشدو. هیدایت اوز توتوب دیلمانجا ساری و فارسجا قیریلدادیر. کند آداملارب گؤرموشدولر دیلمانجلا هیدایت بیر بیرینه بیر سؤزلر دئدیلر. سوروشورلار: سورون ندی؟ دیلمانج دا جریانی تریفله ییر.   کندین کاتداسی دئمیشدی: سیز دؤزون! من بونو دیله گتیرمگی باجاریرام. کاتدا اونا ساتاشما آتماغا  باشلامیشدی .  کند اهلی گولوب باییلیردیلار  آنجاق هیدایت سانکی هئچ نه آنلامیردی و یالنیز تاماشا ائدیردی!

هیدایتین آناسی قویونون اتیندن  پیشیریب و اونون اؤنونه قویاندا، هیدایت آناسیندان سوروشموشدو:"مادر این چیه؟!" یازیق آنا دا آغلارکن دئمیشدی:هیدی بالا اچجییه!  سونرا دا دئمیشدی : بالام دیللی گئتدی، دیلسیز گلدی!!

هیدایت ایزن گونلرین بوتون فارسی دانیشمیشدی و دیلمانج اونون سؤزلرین چئویرمیشدی. ایزینلی گونلر قوتارمیشدی و او یئنه ده فارس بؤلگه سینه گئتمیشدی. آنجاق بو دؤنه عسکرلیگی قورتاریب قاییداندا گؤرموشدولر هیدایت تورک دانیشیر. آناسی سئوینیب دئمیشدی: آللاه نذریمی قبول ائله ییب، بالام بو دؤنه دیللی گلیبدیر!! 

ایساخان!

 اسکی چاغدا خان‌خانلیق  چاغیندا هله خاندان سووای اونون آتین ناللایانلار دا سئویردیلر کی اونلارین آدلارینین آخیرینا "خان"  یاپیشدیرسینلار و یازیق رعیتدن ده ایستردیلر کی اونلارین آدین دیله گتیرنده "خان" دئمه گی اونوتماسینلار!  بونلاردان بیری ده ایسا آدلی بیر کیشی ایدی کی ادعا ائدیردی کی او دا خان تؤره مه لریندن دیر. ایسا کیشینین مالی-واری یوْخ ایدی آنجاق خانلیق ادعاسینداندان دا واز کئچمیردی!

گۆنلرین بیر گۆنو سیجیللی ایداره سیندن گلیب، میللته سیجیللی وئرنده میللت سیرایا دوروب سیجیللی آلارکن اؤزون خان آدلاندیران ایسا دا کیملیک آلماق اۆچۆن اورا گئتمیشدی. ایکی اللرین دالیسیندا باغلاییب و سینه‌سین قاباغا وئریب سیرایا دورمادان کئچیب  کیملیک مامورونون  اؤنونده دورموشدو.  کیملیک مامورو اونا باخیب اوندان سوروشموشدو: آدین نه‌دی؟ ایسا کیشی چوخ غورورلو و اوجا سسله دئمیشدی: ایسا خان!

 کیملیک مامورو آدین یازارکن ایساخانا دئمیشدی: هه، ایته سوخان عمی!! دده‌نین آدی  ندی؟  بو سؤز اوردا اولانلاری چوخ گولدورموشدو و  ایساخان دا اوتانیب، سویو سوزولموش جاواب وئرمیشدی: اؤز آدیمی باییلتدین قالدی دده مین آدی!!

علم بهتراست یاثروت؟

شایدکسی نباشد که به مدرسه رفته باشدودرس خوانده باشدولی درمورداین موضوع انشاء ننوشته باشدودراین میان خیلی ازماها علم رابرتر دانسته ایم وشاید بعضی مواقع برروی کاغذ علم رابرتر دانسته ایم ودردل ثروت رابرتر تصور کرده ایم وافرادی هم بوده اند که ثروت را برتر دانسته اندودلیل این برتری رامزیتهای فراوان ومشخص پول وثروت ذکرکرده اندکه البته برای همه مااین مزیتها قابل قبول است.

چراکه اهمیت پول وثروت برای همه انسانها کاملا آشکاراست وتقریبا زندگی همه انسانها به  آن گره خورده است وبدون آن هم زندگی ممکن نیست وچه بسیارافراد که سواد زیادی ندارند اما بدلیل داشتن پول وثروت زندگی راحت وخوشی دارندودرنزددیگران هم ازاحترام وجایگاه خاصی برخوردارندوچه بسیار افرادی که عمرخودرابه تحصیل علم ودانش گذرانده اندولی از مال دنیا آه دربساط ندارند وآنچه راهم که باهزاران زحمت بدست می آورنددرده روز اول هر ماه صرف قرضها واقساط عقب افتاده خود می کنند.

علاوه براین خیلی ازافرادبه دلیل رفع نیازهای زندگی به قدری به دنبال پول هستند که وقتی برای فکر کردن به اهمیت علم ندارند.بارها شده است که والدین دانش آموزی به خاطر خوب درس نخواندن فرزندش به مدرسه دعوت شده است وبنده به عنوان یک معلم ودیگرهمکارانمان به یک نتیجه تاسف برانگیزی رسیده ایم وآن اینکه هیچ علاقه ای رادرپدرویامادرنسبت به علم آموزی فرزندش مشاهده نکرده ایم ودرواقع تنها دلیل فرستادن فرزند به مدرسه،راحت شدن ازشلوغیهای اودرمحیط خانواده بوده است وازهمکارانم شنیدم که درمدرسه ای مادریکی ازدانش آموزان دختر طلاهای دستش رابه مدیرمدرسه نشان داده وگفته :"اگر درس بخواندمثل تو می شودواگردرس نخواند مثل من (اشاره به طلاهای دستش)میشود".

بله،آدمی که ثروت داشته باشد اما علم واگاهی نداشته باشد،ارزش انسان رادراین چیزها خلاصه می کندوبالاترازان را نمی بیند.

تصورکنیداگر انسانها معنی عشق،محبت،دوست داشتن،فداکاری،کمک به انسانها،گذشت و...رابدانندودرغم وشادی همدیگرشریک باشندودست ازخصومتهای بیجابردارند وحقوق همدیگررا محترم بشناسند وهیچکس خودرا برترازدیگری نداندواندکی هم صبروحوصله وتحمل داشته باشند،آیا اثری ازمشکلات متعدد باقی می ماند.

اگر خوبیهایی وجوددارد به خاطر وجود انسانهایی است که صفات نیک ذکرشده راداراهستند واگربدیهایی است به خاطر وجود انسانهایی است که ارزشی به این صفات نیک قائل نیستند.

چه بسیار انسانهای عالم وثروتمندی که بیمارستانها،کارخانه ها،مدرسه هاومساجدساخته اند وثروت خودرا درخدمت همنوعان وجامعه خود قرارداده اندوچه بسیارند افرادی که ثروتمند هستند اما حتی ثروتشان به درد خودشان هم نمی خوردتا چه رسد که درخدمت جامعه قرارگیرد.اگرعلم راخوب معنا بکنیم به این تنیجه می رسیم که علم ثروت را به وجود می آوردوجهتهای بکارگیری آن را تعیین می کند.

  جمله هایی از بزرگان درمورد اهمیت علم ودانش:

حضرت محمد(ص):"زگهواره تاگوردانش بجوی"

سقراط:   اثر حکمت آن‌گاه در شخص حکیم ظاهر شود که خویشتن را حقیر و ناچیز شمارد.»

پروین اعتصامی:  پستی نسوان ایران جمله از بی‌دانشی است// مرد یا زن، برتری و رتبت از دانستن است .»

مترلینگ: «تمام سرمایه فکری و دانش آدمی باید تسلیم یک عظمت اخلاقی و روحی گردد وگرنه دانش مانند رودی خواهد بود که نتوانسته مسیر خود را بپیماید و به ‌دریا منتهی شود و با وضعی اسف‌آور در ریگ‌زارها فرو رود.»

ادیب پیشاوری:«تورا گرچه در مال افزایش است// به اندازه دانشت ارزش است»

مولوی:«تیغ دادن در کف زنگی مست// به که آید علم، ناکس را بدست»

شکسپیر:«داشتن علم بهتر از داشتن ثروت است ولی نداشتن ثروت بدتر از نداشتن علم است»

سقراط:«علوم ِ پاک، در دل‌های ناپاک قرار نگیرد.»

کنفوسیوس:«کشوری که افراد آن از علم و دانش بهره‌مند باشند دیگر طعم گرسنگی را نچشیده، زندگی راحت و آسوده‌ای خواهند داشت.»

تولکو و قارغا ناغیلی

قارغاو تولکونون ناغیلین چوغونوقلا "زاغکی قالب پنیری دید"شعریله بیلیریک آنجاق بو شعر اصلینده یونان ولاتین اؤیکۆلری(Aesop's Fables ) اساسیندا فرانسا دیلینده سؤیله نن بیر شعردیر کی اینگلیسجه دیلینه ده ترجومه چئویریلیب وناغیلین تئمی بودور کی تولکوخویلو اینسانلار سنی اولمادیغین کیمی اۆزونه تعریفله ییب و توولاییب الینده کین ده سندن آلارلار.  میرزا علی اکبر صابر ده بو فرانسا دیلینده اولان شعری آزربایجان تورکجه سینه چئویریب ونظمه چکیبدیر. حبیب یغمایی آدینا ایلک اوخول کیتابلاریندا اولان فارسی شعرده صابیرین شعرینین فارسجا چئویرمه‌سی دیر آنجاق یغمایی شعرین دگرین دوشووروبدور.

 پندیر آغزیندا بیر قارا قارغا

اوچاراق قوند بیر اوجا بوداغا.

تولکو گؤرجک یاواش – یاواش گلدی،

ائندیریب باش، ادبله چؤمبلدی

بیر زامان حسرت ایله قارغایا ساری

آلتدان – آلتدان ماریتدی باش یوخاری.

دئدی:- احسن سنه،آ قارغا آغا !

نه نزاکتله قونموسان بوداغا !

بزه دین سن بو گون بیزیم چمنی،

شاد قیلدین بو گلمگینله منی.

نه گؤزلسن ،نه خوشلقاسان، سن!

یئری وار سؤیله سم هماسن سن!

توکلریندیر ایپک کیمی پارلاق

بد نظر دن وجودین اولسون ایراق !

بو یقیندیر که وار سئومه لی سسین،

اوخو،وئرسین منه صفا نفسین !

بئله سؤزدن فرحله نیب قارقا،

آغزینی آچدی،تا کی ائتسین – قا !

((قا)) ائدیرکن هنوز بیرجه کره،

پئندیری دیمدیگیندن ائندی یره –

تولکو فورا هاوادا قاپدی یئدی؛

قارغایا طعنه ایله بؤیله دئدی:

اولماسایدی جهاندا سارساقلار،

آج قالاردی یقینکی،یالتاقلار!

 شعرین اصلی فرانسا دیلینده:

Le Corbeau et Le Renard de Jean de la Fontaine

 Maître Corbeau, sur un arbre perché,
Tenait en son bec un fromage.
Maître Renard, par l’odeur alléché,
Lui tint à peu près ce langage :
«Hé ! bonjour, Monsieur du Corbeau.
Que vous êtes joli ! que vous me semblez beau !
Sans mentir, si votre ramage
Se rapporte à votre plumage,
Vous êtes le Phénix des hôtes de ces bois.»
A ces mots le Corbeau ne se sent pas de joie ;
Et pour montrer sa belle voix,
Il ouvre un large bec, laisse tomber sa proie.
Le Renard s’en saisit, et dit : «Mon bon Monsieur,
Apprenez que tout flatteur
Vit aux dépens de celui qui l’écoute :
Cette leçon vaut bien un fromage, sans doute.»
Le Corbeau, honteux et confus,
Jura, mais un peu tard, qu’on ne l’y prendrait plus.

شعرین ترجومه سی اینگلیس دیلینده:

English Translation

The Crow and the Fox by Jean de la Fontaine

Master Crow perched on a tree,
Was holding a cheese in his beak.
Master Fox attracted by the smell
Said something like this:
“Well, Hello Mister Crow!
How pretty you are! How beautiful you seem to me!
I’m not lying, if your voice
Is like your plumage,
You are the phoenix of all the inhabitants of these woods.”
At these words, the Crow is overjoyed.
And in order to show off his beautiful voice,
He opens his beak wide, lets his prey fall
The Fox grabs it, and says: “My good man,
Learn that every flatterer
Lives at the expense of the one who listens to him.
This lesson, without doubt, is well worth a cheese.”
The Crow, ashamed and embarrassed,
Swore, but a little late, that he would not be taken again.

References:                                                                                                             قایناقلار

http://www.frenchtoday.com/french-poetry-reading/poem-le-corbeau-et-le-renard-la-fontaine           

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Fox_and_the_Crow_(Aesop