علم بهتراست یاثروت؟

شایدکسی نباشد که به مدرسه رفته باشدودرس خوانده باشدولی درمورداین موضوع انشاء ننوشته باشدودراین میان خیلی ازماها علم رابرتر دانسته ایم وشاید بعضی مواقع برروی کاغذ علم رابرتر دانسته ایم ودردل ثروت رابرتر تصور کرده ایم وافرادی هم بوده اند که ثروت را برتر دانسته اندودلیل این برتری رامزیتهای فراوان ومشخص پول وثروت ذکرکرده اندکه البته برای همه مااین مزیتها قابل قبول است.

چراکه اهمیت پول وثروت برای همه انسانها کاملا آشکاراست وتقریبا زندگی همه انسانها به  آن گره خورده است وبدون آن هم زندگی ممکن نیست وچه بسیارافراد که سواد زیادی ندارند اما بدلیل داشتن پول وثروت زندگی راحت وخوشی دارندودرنزددیگران هم ازاحترام وجایگاه خاصی برخوردارندوچه بسیار افرادی که عمرخودرابه تحصیل علم ودانش گذرانده اندولی از مال دنیا آه دربساط ندارند وآنچه راهم که باهزاران زحمت بدست می آورنددرده روز اول هر ماه صرف قرضها واقساط عقب افتاده خود می کنند.

علاوه براین خیلی ازافرادبه دلیل رفع نیازهای زندگی به قدری به دنبال پول هستند که وقتی برای فکر کردن به اهمیت علم ندارند.بارها شده است که والدین دانش آموزی به خاطر خوب درس نخواندن فرزندش به مدرسه دعوت شده است وبنده به عنوان یک معلم ودیگرهمکارانمان به یک نتیجه تاسف برانگیزی رسیده ایم وآن اینکه هیچ علاقه ای رادرپدرویامادرنسبت به علم آموزی فرزندش مشاهده نکرده ایم ودرواقع تنها دلیل فرستادن فرزند به مدرسه،راحت شدن ازشلوغیهای اودرمحیط خانواده بوده است وازهمکارانم شنیدم که درمدرسه ای مادریکی ازدانش آموزان دختر طلاهای دستش رابه مدیرمدرسه نشان داده وگفته :"اگر درس بخواندمثل تو می شودواگردرس نخواند مثل من (اشاره به طلاهای دستش)میشود".

بله،آدمی که ثروت داشته باشد اما علم واگاهی نداشته باشد،ارزش انسان رادراین چیزها خلاصه می کندوبالاترازان را نمی بیند.

تصورکنیداگر انسانها معنی عشق،محبت،دوست داشتن،فداکاری،کمک به انسانها،گذشت و...رابدانندودرغم وشادی همدیگرشریک باشندودست ازخصومتهای بیجابردارند وحقوق همدیگررا محترم بشناسند وهیچکس خودرا برترازدیگری نداندواندکی هم صبروحوصله وتحمل داشته باشند،آیا اثری ازمشکلات متعدد باقی می ماند.

اگر خوبیهایی وجوددارد به خاطر وجود انسانهایی است که صفات نیک ذکرشده راداراهستند واگربدیهایی است به خاطر وجود انسانهایی است که ارزشی به این صفات نیک قائل نیستند.

چه بسیار انسانهای عالم وثروتمندی که بیمارستانها،کارخانه ها،مدرسه هاومساجدساخته اند وثروت خودرا درخدمت همنوعان وجامعه خود قرارداده اندوچه بسیارند افرادی که ثروتمند هستند اما حتی ثروتشان به درد خودشان هم نمی خوردتا چه رسد که درخدمت جامعه قرارگیرد.اگرعلم راخوب معنا بکنیم به این تنیجه می رسیم که علم ثروت را به وجود می آوردوجهتهای بکارگیری آن را تعیین می کند.

  جمله هایی از بزرگان درمورد اهمیت علم ودانش:

حضرت محمد(ص):"زگهواره تاگوردانش بجوی"

سقراط:   اثر حکمت آن‌گاه در شخص حکیم ظاهر شود که خویشتن را حقیر و ناچیز شمارد.»

پروین اعتصامی:  پستی نسوان ایران جمله از بی‌دانشی است// مرد یا زن، برتری و رتبت از دانستن است .»

مترلینگ: «تمام سرمایه فکری و دانش آدمی باید تسلیم یک عظمت اخلاقی و روحی گردد وگرنه دانش مانند رودی خواهد بود که نتوانسته مسیر خود را بپیماید و به ‌دریا منتهی شود و با وضعی اسف‌آور در ریگ‌زارها فرو رود.»

ادیب پیشاوری:«تورا گرچه در مال افزایش است// به اندازه دانشت ارزش است»

مولوی:«تیغ دادن در کف زنگی مست// به که آید علم، ناکس را بدست»

شکسپیر:«داشتن علم بهتر از داشتن ثروت است ولی نداشتن ثروت بدتر از نداشتن علم است»

سقراط:«علوم ِ پاک، در دل‌های ناپاک قرار نگیرد.»

کنفوسیوس:«کشوری که افراد آن از علم و دانش بهره‌مند باشند دیگر طعم گرسنگی را نچشیده، زندگی راحت و آسوده‌ای خواهند داشت.»